Voor Els betekent het een gevoel van gemeenschap en steun. "In het begin had ik vooral contact met mijn collega's van De Touwladder, maar al snel realiseerde ik me dat Unicoz meer is dan dat," legt ze uit. "Het is een organisatie die om haar medewerkers geeft en die ik als mijn tweede familie beschouw." 

Els herinnert zich met warmte het jubileumfeest dat in de Silverdome werd gehouden. "Het was een avond om nooit te vergeten," zegt ze met een glimlach. "Iedereen was er, van de directie tot de conciërges, en we hebben samen gedanst en gelachen. Het was geweldig om te zien hoe iedereen van verschillende scholen samenkwam om de mijlpaal van Unicoz te vieren. Die nacht belichaamde echt de slogan 'samen zijn we Unicoz'." 

Daarnaast waardeert ze de jaarlijkse nieuwjaarsborrel, waar medewerkers van verschillende scholen samenkomen om te genieten van een borrel en gezelligheid. "Het is altijd een hoogtepunt van het jaar en een geweldige manier om samen te zijn en het jaar in te sluiten," merkt ze op. 

Nu ze op het punt staat met pensioen te gaan, kijkt Els vooruit naar haar toekomstige plannen. Ze verheugt zich op het doorbrengen van meer tijd met haar kleindochter, die nu 1,5 jaar oud is. Ze is ook van plan om te genieten van haar man, die al zes jaar met pensioen is. Els kijkt uit naar het maken van reizen buiten de schoolvakanties. Ze hoopt haar broer in Australië te bezoeken, iets wat eerder niet mogelijk was vanwege haar werkverplichtingen. Na een korte pauze voegt ze eraan toe: “Nou, ik denk dat het tijd is voor mij om te genieten van wat het leven te bieden heeft!” 

Terugblikkend op haar indrukwekkende carrière bij Unicoz, voelt Els een bitterzoet gevoel. "Mijn werk is een deel van mijn identiteit," zegt ze, "Het voelt alsof ik nu afscheid neem van een stuk van mezelf." Ze zal de dagelijkse interacties met collega's en kinderen enorm missen. Toch kijkt ze vol vertrouwen naar de toekomst van De Touwladder. "Ik weet dat ik het stokje doorgeef aan zeer bekwame handen," zegt Els. 

Terwijl ze haar laatste maanden ingaat, kijkt ze met trots en dankbaarheid terug. "Unicoz zal altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben," besluit ze.